31 juli 2008

Een dag op de bouwplaats

De staande palen worden voorzien van een passend holletje waarin de liggende balken zich perfect kunnen nestelen. Een zogenaamde 'zadelverbinding'. Vreselijk bewerkelijk maar evenzo degelijk en mooi om te zien bovendien.
Ondertussen vermaken de kids zich uitstekend in het huis met alle losse balkjes. Daar kun je bijvoorbeeld heel goed Kabouter Spillebeen mee spelen.
Poop en Christian timmeren een noodkozijn aan de voorkant. Wel een beetje wiebelig zo hoog op de steiger. Goed uitkijken!
En de kinderen vermaken zich ook prima op het bouwterrein. Bijvoorbeeld met een buis waardoor je autootjes kunt laten racen. Of water (nog leuker).
Er moet natuurlijk veel worden overlegd. De bouwers vinden geregeld dat Poop overdimensioneert, maar gelukkig krijgt hij altijd zijn zin. Dubbele balken dus voor in de nok, en extra zware schroeven.
En daar wordt weer zo'n zware balk op zijn plek gelegd. Hier zijn ze bezig aan de voorkant.
Zelfde klusje, nu van voren gezien. Wat een krachtpatsers!
En Wytze wordt later net zo sterk als papa...

En zo ziet het er vandaag uit

Zie je wel, het wordt prachtig...
Onze bovenbuurman merkte terecht op dat de naam "Petit bois" wellicht niet zo op zijn plaats is. T'is meer "Grand Bois".... Gelukkig is hij wel bijzonder content met het uiterlijk van onze lodge, want hij kijkt er behoorlijk tegenaan...

Oh wat is het fijn

Oh wat is het fijn om hier te zijn terwijl er werkelijk iets gebeurt. In plaats van continu de meewarige blikken van onze bovenburen te trotseren die met een mengeling van medelijden en "zie je nu wat er gebeurt als je uit Rusland een hut haalt", onze frustraties gadesloegen.

Sterker nog, zowat elke auto die langsrijdt houdt in, om eens goed te kijken naar wat er allemaal gebeurt op lotje 1.De palen van de veranda staan. Je ziet hier goed een van de twee takels die onze mannen hebben gebouwd en waarmee ze alle balken omhoog hijsen. Een loodzware klus, en het geeft telkens een kick als er weer zo'n massieve balk op z'n plaats dreunt.

20 juli 2008

Op de vide

Poop is dit weekend weer naar Frankrijk en is druk bezig geweest met het storten van sokkels voor de palen van de veranda. Lekker kliederen met water en mortel. In de tussentijd heeft de bouwploeg het dak op de eerste verdieping gelegd en staan ze hier aan het eind van de dag op de vide!

17 juli 2008

De muren staan

Zie hier de foto van hedenochtend. De muren staan! Op naar de nok.

15 juli 2008

Wat een hout

Hier op de voorgrond zie je de nieuwe balken. Superhout. En op de achtergrond verrijst nu toch echt ons huis. Je kunt de ramen al zien!

14 juli 2008

Ze passen!

De balken passen. Gloria, wat een goed nieuws. Klik op de foto's voor de prachtige details.

Eigenlijk kon het ook niet anders; de draaierij had een voorbeeld-log en natuurlijk een prachtige set tekeningen waar Poop per balk de inkepingen op had aangegeven. Maar in het verleden kon wel meer niet fout gaan, en bleek dat uiteindelijk toch anders uit te pakken. Groot was dan ook de vreugde toen bleek dat de nieuwe balken zich netjes gedragen. Je ziet wel kleurverschil; de nieuwe balken zijn van Douglas-sparren afkomstig, en zijn wat roder dan de Russische. Maar aangezien wij onze hut aan de buitenkant donker beitsen en aan de binnenkant in de lijnzaadolie zetten, maken we ons daar geen zorgen over.

Sterker nog, wij maken ons momenteel helemaal nergens zorgen over. En op een enkele onverwachte hagelbui na, werkt zelfs het weer mee.
Wat een zaligheid! De bouwploeg gedraagt zich onder aanvoering van coach Hubert als een waar team. Bulgari- de Bulgaar wiens naam Poop telkens vergeet- is vastbesloten zich te bewijzen. Hij is een voorbeeldige sjouwhulp, werkt opgewekt en staat na het eten als eerste op om de afwas te doen. Ronald en zoon Christiaan zijn supertechnisch en van alle markten thuis, en Hubert is de smeerolie die zorgt dat iedereen weet wat hij moet doen. Poop is zelfs aangenaam verrast door zijn technisch inzicht. En als Poop dat zegt, dan zegt het wel wat. We hebben het de vorige keer toegegeven en doen dat nog maar een keer; hier op de bouwsite is Hubert eindelijk in zijn element. Ook in de keuken van de Kip overigens, want hij is een voortreffelijk cateraar.

Vandaag heb ik bij lokale verhuurbedrijven offertes opgevraagd voor een rolsteiger en een materiaallift. Eind deze week denken ze aan de bovenverdieping te beginnen, en volgende week aan het dak...
En over anderhalve week gaan we er naar toe!
Precies een jaar geleden maakten we ons extreem druk over de kelderbouwer die niet opschoot, de trappenleverancier die niet leverde en natuurlijk de Russen. Wat hebben we ons druk gemaakt over de Russen. Wat heerlijk dat we ons niet meer druk hoeven te maken over Russen.
En wat kan zo'n project dan ineens weer fijn zijn.

Volgende uitdaging worden de ramen. Die moeten nog opgemeten, besteld, gemaakt, vervoerd en geplaatst. Ze komen waarschijnlijk uit Polen. Dat heeft weer alles in zich om een lekker project te worden. En dan nog de elektriciteit. Poop ontwerpt de schema's maar we laten het door een locale electricien installeren. Schijnt enorm te schelen in je kansen om ooit een EDF-aansluiting te krijgen. De EDF is Het Franse Energiebedrijf, en na de president het machtigste orgaan in Frankrijk. Een monopolist met een volstrekt ondoorzichtige manier van werken. Een bouwvergunning aanvragen is er niets bij. Wordt dus ook nog een hele toer.

Maar nu hebben we even pauze en genieten we van deze fase. Op naar de volgende update.

9 juli 2008

En ze zijn weer onderweg

Vandaag is de bouwploeg vertrokken voor de tweede ronde. En in het kader van optimale procesbeheersing, hebben ze het hout zelf meegenomen. Hiervoor moest wel een vrachtwagentje gehuurd worden, maar dat is altijd nog goedkoper dan professioneel transport regelen.

Johnny-met-de-boxer is ingeruild voor de-zoon-van-de-werkster-van-Hubert, een krachtpatser van Bulgaarse origine voor het sjouw- en sjorwerk. Prima. Als hij maar niet rookt in onze caravan. Verder is de bouwploeg dezelfde als de vorige keer.

Poop vertrekt vrijdag naar ons lotje om poolshoogte te nemen en het moge duidelijk zijn dat hij zich daar mateloos op verheugt!

Foto's van de vorderingen volgen hopelijk zo snel mogelijk...