Verlate update: zomer 2013

Eén van de dingen die je je niet realiseert als aspirant bezitter-van-een-huis-in-de-natuur-in-Frankrijk, is dat je vroeg of laat enorm gefocust raakt op je septic tank. De manier waarop je septic tank zich plots aan je opdringt verschilt uiteraard en laat zich slecht voorspellen. In ons geval kwam het doordat het water na het doortrekken steeds langzamer wegliep. Op zich niet heel alarmerend, maar gecombineerd met het feit dat de ontluchtingspijp van de afvoer steeds schever ging staan – Poop houdt niet van scheef -, maakte dat Poop toch met frisse tegenzin op onderzoek uitging. Het bleek dat door het inklinken van de grond de uitlaat van de septic tank omhoog was komen te liggen, waardoor de inhoud niet netjes wegstroomde. Ik zal alle details van zijn bevindingen laten voor wat ze zijn, maar feit is dat het – uiteraard- is gefikst. En mét een Poop-vinding in de beluchtingspijp, waardoor deze nu afsluit met een balletje en de hele omgeving van de septic tank alleen nog maar ruikt naar bloemetjes.

Tweede klus van de vakantie was het plaatsen van de luiken. De luiken die we al een jaar in de kelder hadden klaarliggen maar waar we nooit aan toekwamen. Uiteraard weer een Poop-design uit de polderwerkplaats. Toch een heel ander gezicht op de onderverdieping!

 

Verder hadden we vooral vakantie. Met veel mensen over de vloer en geweldig zomerweer. Hoogtepunt –zelfs ook volgens de kinderen – was Onze Eerste Huttentocht. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat we de kids met speen en knuffel in de rugdragers de Ceuse mee opnamen; nu draven ze het grootste deel van de tijd voor ons uit (al hebben wij nog wel de grootste rugzak).

3 Dagen door de Queyras met als climax een overschrijding op meer dan 3000 meter op de grens van Frankrijk en Italië. De grootste uitdaging was nog het eten-wat-de-hut-schaft, iets wat in Frankrijk best spannend is, maar zelfs dat viel mee voor de kinderen. Geweldig en het smaakte naar meer!

Kijk hier voor alle foto’s van de zomer 2013

Drie-en-een-halve-dag

Zoals aangekondigd gingen we met de Hemelvaart naar ons lotje om aan de tuin te werken. Het eerste project was het verwijderen van de verdorde grassen van het voorgaande jaar. Naar goed Frans gebruik gaat dat met behulp van een voorjaars-vuur. Er zijn er die met de Franse slag hun hele grasveld in de fik steken, maar wij vinden dat toch wat al te dol en brengen het gras liever naar het vuur.

Ondertussen vermaakte Poop zich als een heuse Obelix met het verplaatsen van gigantische stenen die het toekomstige gazon moeten omzomen.

Fase drie was het aanharken van het toekomstige gazon. Nog een hele klus omdat door de overvloedige regenval – die overigens typerend is voor de meivakantie – het toekomstige gazon nu nog een bijzonder zware kleiboel was. Mopperend harkte Poop zich een weg door de modder om na een zware middag eindelijk het gras in te kunnen zaaien.

Toen dit alles geklaard was en Poop en passant nog een buitenkraan had geïnstalleerd, had hij vlak voor het laatste avondmaal nog net een uurtje over om de noordelijke en westelijke daklijsten te schilderen. Een lang gekoesterde wens want een klus waar we telkens niet aan toe kwamen.

Ik faciliteerde als vanouds, wiedde, poetste, plaatste stenen cirkels om rozenstruiken en werd naar de bouwmarkt gestuurd met Hele Ingewikkelde Opdrachten zoals het scoren van de juiste koperen bochtjes voor de waterleiding.
En dit waren de dag-activiteiten! In de avonduren is de toegang tot de kelder ook nog voorzien van een definitieve houten drempel, is een ontbrekende plint geplaatst, is de keukenkraan vastgezet en een kinderbeveiliging op de trap naar de vide ontworpen en geplaatst…

Pff, en dat in drie-en-een-halve dag, en we hadden ook nog tijd om gezellig met Gerard en Brigitte bij Piet en Ada, Piets verjaardag te vieren. Nog twee maanden, dan hebben we echt vakantie!


Kijk hier voor alle foto's van deze vakantie!

Terug naar het licht

Lang duurde de winter. Niet alleen in Nederland, maar ook op La Montagne lieten kou en donkere luchten zich maar langzaam verdrijven. Maar nu is de lente dan echt daar. Terwijl wij de laatste kilometers afleggen naar Petit Bois worden we begroet door hellingen in alle variaties groen, badend in een zee van zonlicht.

Het wordt helaas een bliksembezoek maar wel intensief: we gaan ons volledig storten op het zomerklaar maken van de tuin. Vier dagen buiten aan de slag op ons lotje. Heerlijk!

Gelukkig nieuwjaar!

Heerlijke jaarwisseling gehad op onze Berg, met een door ons uitgevoerde vuurwerkshow (uniek in deze contreien), een sfeervolle Lotissement La Montagne - borrel (omlijst door sneeuwvlokjes) en een stoere sneeuwschoenwandeling (waarbij Poop zowaar licht gewond is geraakt - met bloed - zo spannend was het...).

Verder per dag bekeken waar we het meeste zin in hadden en dus veel geskied, sneeuwschoengewandeld en om het huis gekeuteld.







Proost, op een prachtig jaar!

Klik hier voor alle foto's van deze vakantie