Drie-en-een-halve-dag

Zoals aangekondigd gingen we met de Hemelvaart naar ons lotje om aan de tuin te werken. Het eerste project was het verwijderen van de verdorde grassen van het voorgaande jaar. Naar goed Frans gebruik gaat dat met behulp van een voorjaars-vuur. Er zijn er die met de Franse slag hun hele grasveld in de fik steken, maar wij vinden dat toch wat al te dol en brengen het gras liever naar het vuur.

Ondertussen vermaakte Poop zich als een heuse Obelix met het verplaatsen van gigantische stenen die het toekomstige gazon moeten omzomen.

Fase drie was het aanharken van het toekomstige gazon. Nog een hele klus omdat door de overvloedige regenval – die overigens typerend is voor de meivakantie – het toekomstige gazon nu nog een bijzonder zware kleiboel was. Mopperend harkte Poop zich een weg door de modder om na een zware middag eindelijk het gras in te kunnen zaaien.

Toen dit alles geklaard was en Poop en passant nog een buitenkraan had geïnstalleerd, had hij vlak voor het laatste avondmaal nog net een uurtje over om de noordelijke en westelijke daklijsten te schilderen. Een lang gekoesterde wens want een klus waar we telkens niet aan toe kwamen.

Ik faciliteerde als vanouds, wiedde, poetste, plaatste stenen cirkels om rozenstruiken en werd naar de bouwmarkt gestuurd met Hele Ingewikkelde Opdrachten zoals het scoren van de juiste koperen bochtjes voor de waterleiding.
En dit waren de dag-activiteiten! In de avonduren is de toegang tot de kelder ook nog voorzien van een definitieve houten drempel, is een ontbrekende plint geplaatst, is de keukenkraan vastgezet en een kinderbeveiliging op de trap naar de vide ontworpen en geplaatst…

Pff, en dat in drie-en-een-halve dag, en we hadden ook nog tijd om gezellig met Gerard en Brigitte bij Piet en Ada, Piets verjaardag te vieren. Nog twee maanden, dan hebben we echt vakantie!


Kijk hier voor alle foto's van deze vakantie!

Terug naar het licht

Lang duurde de winter. Niet alleen in Nederland, maar ook op La Montagne lieten kou en donkere luchten zich maar langzaam verdrijven. Maar nu is de lente dan echt daar. Terwijl wij de laatste kilometers afleggen naar Petit Bois worden we begroet door hellingen in alle variaties groen, badend in een zee van zonlicht.

Het wordt helaas een bliksembezoek maar wel intensief: we gaan ons volledig storten op het zomerklaar maken van de tuin. Vier dagen buiten aan de slag op ons lotje. Heerlijk!