Het gaat helemaal goedkomen

... want we hebben de volgende ijzers in het vuur:

- Een Duitse partij kan leveren, weliswaar redelijk vers hout maar na een behandeling in de droogmachine, prima te verwerken.

- Een Friese partij mailde zojuist ook over de juiste bomen te beschikken. We wachten nog even op een prijsopgave en weten ook nog niet of hij nadat hij onze specs heeft gezien nog steeds enthousiast is, maar het stemt hoopvol.

- Last but not least heeft Hubert in Bodegraven inmiddels een warm contact met een zagerij, die niet alleen bomen kan leveren en daar keurig ronde balken van kan maken, maar die deze ook nog kan voorzien van de juiste uitsparingen... Een hele opluchting voor Poop, die zich al aan het voorbereiden was op een volle zomervakantie aan de gang met de kettingzaag...

Kortom: het gaat helemaal goedkomen deze zomer...

En ondertussen

Ondertussen is onze aannemer druk in de weer om de ontbrekende balken boven water te krijgen. De Russen houden zich volledig schuil. Eind deze week heeft Hubert nog een afspraak met onze vrienden van het handelsbureau om te kijken of zij met extra druk nog iets voor elkaar kunnen krijgen, maar zelfs hij verwacht daar weinig van.

Onze speurtocht naar Franse rondins heeft weinig opgeleverd. Zulk hout lijkt in Frankrijk gewoonweg niet machinaal geproduceerd te worden. Het enige wat ging was onbewerkte balken bestellen. Vervolgens zouden we daar de bast vanaf moeten schillen en ze met de kettingzaag prepareren voor montage. In theorie geen onmogelijke klus, "als iets kan, kan Poop het ook" is mijn devies, maar we zien het wel als het laatste alternatief.

Hubert is inmiddels al wat verder: hij heeft een partij gevonden die het zaagwerk kan uitvoeren. Nu de balken nog. Het is zaak om met balken aan de gang te gaan die in de winter zijn gekapt, en bij voorkeur een winter geleden. Als je met vers hout werkt krijg je allerhande ongewenste krimp, om nog maar te zwijgen van de sapstromen die je huis in een houten nachtmerrie kunnen veranderen, zo verzekerde mij een Belgische partij. Om dit laatste te voorkomen moet je in de winter kappen.

Hubert verzekert ons dat we ons geen zorgen moeten maken, dat het geen enkel probleem is om aan de balken te komen, en dat deze zomer ons huis staat.

Wanneer hebben we dat vaker gehoord? Oh, ja. Een jaar geleden...

En toch zijn het prachtige balken...

De bouw vordert natuurlijk volgens geen enkele planning, en de frustraties stapelen zich op, maar er tekent zich toch maar mooi een geweldige hut af.
Vooral als je in de kelder naar boven kijkt, lijkt het al heel wat...

En dan de doorkijk via de hal de woonkamer in vanuit dat-wat-ooit de voordeur wordt. Merijn loopt door de serre, Poop staat bij de openslaande deur naar de veranda.
En dit wordt de keuken... (als je al die balken overal ziet liggen, en je dan ook nog bedenkt wat er buiten ligt, kun je je niet voorstellen dat er nog zoveel mist...)Zicht op de constructie. En de balken natuurlijk...

 

Mei in Frankrijk

Al is het huis nog niet af, en is het zelfs bij tijd en wijle deprimerend om live geconfonteerd te worden met de mate waarin het nog niet af is, wij brengen voor de tweede maal onze meivakantie door op 'La Montagne'.

De weergoden zijn ons, na een wat roestige start, beduidend beter gezind dan vorig jaar. We ontdekken tot ons grote genoegen weer talloze prachtige wandelingen en weten de kids ook enthousiast te houden met een uitgekiende mix van watervallen, klauterpartijen, sneeuwvelden en boom- annex wiebelbruggen langs de routes.

Bij gebrek aan balken, beginnen we maar vast aan het ordenen van ons lotje. Poop leent de kettingzaag van Ton en verwijdert een enorme hoeveelheid dode takken en opgegeven bomen. We maken er een mooi vuurtje van dat twee dagen achtereen blijft branden.... gelukkig zijn de Fransen zelf ook nogal makkelijk met open vuur, getuige een buurman die doodleuk zijn grasveld aan het affikken is. Moet je in Nederland niet proberen denk ik.

Het werk in onze toekomstige tuin levert direct een hoop op. Het ziet er een stuk beter uit en geeft ons het gevoel iets nuttigs te doen. En wat hebben we toch een fijn stuk grond. Zeker als het dode hout is weggewerkt, zie je goed dat het echt een enorme lap is.

Ton is met zijn oudste zoon aan het klussen, en we bewonderen de vorderingen in zijn huis. Voor de tweede maal vieren we zijn verjaardag op La Montagne. We geven hem dit maal een buitenthermometer, dan kan hij goed bijhouden hoe koud het precies is... De temperaturen vallen hier namelijk niet mee. Niet wat je je voorstelt bij Zuid-Frankrijk. Je zit hoog, en dat voel je. Vooral 's nachts kan het, ook nog in mei, behoorlijk afkoelen. Voor lome lange avonden op je veranda heb je eigenlijk zelfs midden in de zomer een straalkachel nodig. Iets waar wij overigens fel op tegen zijn, wij kruipen wel weg in onze heerlijke bank als de zon onder is.

Piet en Ada van lotje 5 zijn er ook. Hartstikke gezellig om mee te kletsen over alles wat we tegenkomen en ontdekken, en om alle onzekerheden mee te delen. Zij zitten nog in de vergunningaanvraag en volgen onze vorderingen - of gebrek daar aan - met grote belangstelling.

5 mei is het feest in Gap. Geen idee waarom, maar de hele stad staat op zijn kop en is omgetoverd in 1 grote markt. Helemaal goed voor mensen zoals wij, die bezig zijn met een klus zoals de onze. Ik scoor dan ook een prachtige 'montagnarde' beddensprei en stof voor de keukenkastgordijntjes, en Poop een zaag-die-alles-zaagt.