We lopen in op onze planning...

Voor het eerst in een jaar tijd, lijkt het erop dat de planning wordt gehaald. Sterker nog, we lopen in. En deze miraculeuze planning is ter verhoging van de feestvreugde al meerdere malen bevestigd door onze partijen. Deze zijn in dit stadium: de houtdraaier, de bouwploeg en onze aannemer. Waarbij het extra goede nieuws is dat de rol van aannemer Hubert wegens vakantie wordt waargenomen door zijn baas, die er werkelijk bovenop zit.

Vorige week dinsdag werd het nog even spannend toen de Gelderse leverancier die de bomen van het schors moest ontdoen, constateerde dat deze helaas niet dik genoeg waren om balken van 24cm doorsnede over te houden. Argh. Maar... er was ook direct goed nieuws: hij had zelf wel het juiste hout op de plank liggen, notabene voor minder geld.
Hubert helemaal opgetogen natuurlijk, maar wij waren in eerste instantie wat minder enthousiast. Al was het maar omdat de houtleverancier elk half uur belde om zijn ongenoegen te uiten, en de vrees uit te spreken dat hij werd belazerd.

Uiteindelijk is de houtdraaier als onafhankelijk partij naar Gelderland afgereisd om zijn oordeel te vellen. Dat was snoeihard en glashelder: het hout deugde niet. Te dun, te krom en voor het overige niet goed genoeg. Het hout wat de zagerij in de aanbieding had, was vele malen geschikter. Tsja, wie zijn wij dan om daar nee tegen te zeggen? Uiteindelijk hebben we wel Hubert gedwongen de Friese leverancier uit te kopen - we moeten immers correct blijven - en door met het Gelderse hout.

Sinds die bewuste dinsdag zijn we in een ongekend rustig vaarwater terechtgekomen met ons project. De positieve signalen stapelen zich op:

• Vrijdag meldde de aannemer dat het hout die dag van de zagerij naar de houtdraaier zou worden vervoerd


• De aannemer was daarnaast al bezig het transport te regelen - een verfrissend staaltje vooruitdenken


• Zaterdag belde ik de houtdraaier om eens voorzichtig te informeren, en die verhaalde over een prachtige partij hout, waar hij al lekker mee bezig was. Op mijn vraag hoe lang hij dacht er voor nodig te hebben, antwoordde hij voorzichtig dat een en ander toch wel enkele dagen in beslag zou nemen...


• En vandaag belde Poop met Ronald van de bouwploeg, en die bevestigde dat hij klaarstaat om af te reizen...

Poop en ik hebben er een bijna onwerkelijk aandoend goed gevoel over. Voor het eerst sinds we er aan begonnen is dit project in flow.

Net nog even het hele blog gelezen, en dan moet je helaas constateren dat we wel vaker dachten dat we uit de bossen waren. Maar nu is het aantal onzekerheden wel een stuk kleiner dan op al die andere -kortstondige- momenten van hoop en optimisme.

Een theorie die alleen al wordt bewezen door het feit dat we nu al twee hele weken geloof hechten aan de uitspraak van Hubert dat eind juli ons huis staat...