Pakket 22 mist

We krijgen geregeld reacties op onze ogenschijnlijk ongebreideld positieve houding ten aanzien van alle perikelen rondom de bouw van onze blokhut. En het klopt inderdaad dat we proberen om alles wat we tegenkomen opgewekt te lijf te gaan. Maar ik kan jullie verzekeren dat dat echt niet altijd lukt. Soms staan we (ik met name) te stampvoeten in de kamer als er weer eens een bouwploeg is afgehaakt. Of worden we kotsmisselijk als we voor de zoveelste keer worden geconfronteerd met broddelwerk van derden waardoor wij in de problemen komen.

Zoals gistermiddag. Na een heerlijke 18 uur waarin we dankzij de mooie voortgangfoto die Hubert had opgestuurd, voor het eerst in een jaar tijd het gevoel hebben dat echt alles als een zonnetje loopt, gaat de telefoon. Poop heeft net Hubert gesproken. Heel pakket 22 mist. Pakket 22 is een pak waarin volgens onze paklijst 12 balken van 3305 mm zitten. Daarbuiten mist hij nog ongeveer 14 balken van dat formaat... Tot zaterdag kan hij verder, maar dan stokt het werk.
Nou, op dat moment zien we echt helemaal nergens het goede van in en zijn we alleen maar ongelofelijk gefrustreerd.

Onze Russen zijn vergeten deze balken op te laden, per ongeluk of expres, en we moeten proberen ze alsnog in huis te krijgen. Een onderneming die ik persoonlijk als tamelijk kansloos kwalificeer, en trouwe bloglezers die weten hoe moeizaam de communicatie met onze-vrouw-in-Rusland verloopt, zullen dit met mij eens zijn.

Wat nu? We hebben een email gestuurd naar Elena (telefonisch krijg ik haar natuurlijk niet te pakken) maar verwachten daar niets van. We moeten dus nu maar op zoek naar een leverancier in Frankrijk die ons kan helpen. Moet lukken zou je zeggen, want het stikt daar van de houthandels. Maar voor de voortgang is het natuurlijk waardeloos en het is weer een hoop gedoe waarvan we dachten dat we er nu eindelijk van af waren.

Is er dan helemaal niets waar we positief over kunnen zijn? Nou, toch wel. Johnny-met-de-boxer ontpopte zich als een nogal anti-sociaal type die een heel eigen opvatting heeft over werktijden, rekening houden met een ander en in een team functioneren. Deze Johnny zit daar op onze kosten voor 150 euro per dag. Die gaat zaterdag lekker naar huis en kan vanwege andere verplichtingen helaas niet terugkomen op het moment dat de bouw weer hervat zal worden. Daar zijn we dus mooi van af.

En verder? Poop gaat dit weekend met Hubert balk-voor-balk na wat er nu wel en wat er niet is. Volgende week stond sowieso onze meivakantie in Frankrijk gepland, en die laten we gewoon doorgaan. Poop kan goed verder in de kelder, en ik kan met mijn beste Frans een tour langs de houtzagerijen maken om te kijken of iemand ons 26 rondins kan leveren. Dat komt dan wel weer goed uit...

Kijk, dat ziet er goed uit

Het spreekt vanzelf dat we erg blij worden van dit soort foto's. Hubert en de zijnen klagen steen en been over het gepriegel met de stopcontacten en de gaten voor de leidingen die ze in het hout moeten boren, maar ze timmeren opgewekt en moedig door. Het zijn nogal veel stopcontacten omdat de Franse NEN voorschrijft dat lampen en stopcontacten niet op dezelfde groep mogen, en elke radiator of ander apparaat met een flink wattage, zijn eigen groep dient te hebben. Dat resulteert dus in heel veel leidingen en stopcontacten. Als ze de onderste lagen gehad hebben wordt het gatenboren fors minder en kunnen ze mijlen gaan maken. Nog een week en ze kunnen aan het dak beginnen, aldus Hubert. Lijkt ons persoonlijk wat optimistisch ingeschat, maar aan de andere kant willen we zijn onverwoestbaar posisitieve inslag natuurlijk juist nu niet de kop in drukken.

Op de foto is goed te zien dat ze braaf Poop's strips bevestigen. Deze moeten compenseren voor de Russische zuinigheid die maakt dat balken die oorspronkelijk zouden doorlopen, in twee of drie stukken zijn aangeleverd.

En dan het weerbericht: morgenochtend droog, morgenmiddag eventueel een onweersbui. We kijken uit naar de volgende update.

Woeps

... en toen lag er 10 centimeter verse sneeuw. Vandaag is er dus niet zoveel gebeurd. Morgen schijnt de zon, dus dan hopelijk weer wat voortgang.

T'is wel een prachtig plaatje...

Nog meer voortgang

En weer zo'n fijne foto uit Frankrijk. Je ziet hier de noordkant waar de voordeur gepland staat. Op de achtergrond zie je dat de bouwers een kraantje gefabriekt hebben. Dat soort creativiteit, daar houden we van.

De eerste laag!

Zojuist per sms een foto van de eerste balkenlaag gekregen...

We hebben hem op onze laptop weten te krijgen (waar we erg trots op zijn) en hebben er zojuist ongeveer een uur naar zitten staren. Poop is helemaal enthousiast over de manier waarop de mannen het lijken aan te pakken, bewondert de installaties die ze hebben gefabriekt zoals de loopplank en de steiger (half te zien op de achtergrond) en heeft er al met al bijzonder veel vertrouwen in.

Kleine extra uitdaging is dat de codes op de balken die de positie in het huis aangaven, niet langer leesbaar zijn. Dat is op zijn zachtst gezegd onhandig, want nu moet elke balk bestudeerd worden om er achter te komen welke het is. Gelukkig hebben we de lijst met geleverde balken indertijd in excell overgetypt, en heeft Poop met vooruitziende blik alle gegevens in aparte kolommen gezet. Leve de techniek, want nu kunnen we op alle mogelijke varianten sorteren. Poop heeft een nieuwe lijst gemaild gesorteerd naar lengte, en daar zijn ze nu mee aan de slag.

Hubert heeft dagelijks met Poop contact om de aanpak door te spreken dus ook dat gaat goed. Liever 10x vragen dan 1x verprutsen is het devies. Hubert lijkt eindelijk echt in zijn element te zijn en laat zich niet op de kop zitten door de vele regenbuien die ons lotje aandoen.

Want het enige wat een tikje tegenzit is het weer. Die 300 dagen zon per jaar die de regio claimt te hebben, worden kennelijk niet in april gescoord, want net als vorig jaar april regent het zeker de helft van de tijd.

Dat vinden we natuurlijk best het sneu voor de mannen (die geloof ik voornamelijk korte broeken bij zich hebben) maar ondertussen genieten wij toch vooral van het idee dat er nu eindelijk goed gewerkt wordt. Weer of geen weer.

't is heus heus heus...

...de bouwploeg is onderweg naar ons Lotje. Min of meer volgens planning vertrekken een gare stationwagen met hond en een busje met aanhanger richting het zonnige zuiden. Poop is ingescheept in de station van Johnny-met-de-boxer en meldt om 21.00 dat de grens met Belgie is gepasseerd.

Wat kun je er verder over zeggen. Als de beloofde vaardigheden van onze artisans nu niet al te zeer tegenvallen, lijkt het er op dat onze blokhut eind deze maand overeind staat... Precies een jaar na het binnenkrijgen van de bouwvergunning. Wow.