Pakket 22 mist

We krijgen geregeld reacties op onze ogenschijnlijk ongebreideld positieve houding ten aanzien van alle perikelen rondom de bouw van onze blokhut. En het klopt inderdaad dat we proberen om alles wat we tegenkomen opgewekt te lijf te gaan. Maar ik kan jullie verzekeren dat dat echt niet altijd lukt. Soms staan we (ik met name) te stampvoeten in de kamer als er weer eens een bouwploeg is afgehaakt. Of worden we kotsmisselijk als we voor de zoveelste keer worden geconfronteerd met broddelwerk van derden waardoor wij in de problemen komen.

Zoals gistermiddag. Na een heerlijke 18 uur waarin we dankzij de mooie voortgangfoto die Hubert had opgestuurd, voor het eerst in een jaar tijd het gevoel hebben dat echt alles als een zonnetje loopt, gaat de telefoon. Poop heeft net Hubert gesproken. Heel pakket 22 mist. Pakket 22 is een pak waarin volgens onze paklijst 12 balken van 3305 mm zitten. Daarbuiten mist hij nog ongeveer 14 balken van dat formaat... Tot zaterdag kan hij verder, maar dan stokt het werk.
Nou, op dat moment zien we echt helemaal nergens het goede van in en zijn we alleen maar ongelofelijk gefrustreerd.

Onze Russen zijn vergeten deze balken op te laden, per ongeluk of expres, en we moeten proberen ze alsnog in huis te krijgen. Een onderneming die ik persoonlijk als tamelijk kansloos kwalificeer, en trouwe bloglezers die weten hoe moeizaam de communicatie met onze-vrouw-in-Rusland verloopt, zullen dit met mij eens zijn.

Wat nu? We hebben een email gestuurd naar Elena (telefonisch krijg ik haar natuurlijk niet te pakken) maar verwachten daar niets van. We moeten dus nu maar op zoek naar een leverancier in Frankrijk die ons kan helpen. Moet lukken zou je zeggen, want het stikt daar van de houthandels. Maar voor de voortgang is het natuurlijk waardeloos en het is weer een hoop gedoe waarvan we dachten dat we er nu eindelijk van af waren.

Is er dan helemaal niets waar we positief over kunnen zijn? Nou, toch wel. Johnny-met-de-boxer ontpopte zich als een nogal anti-sociaal type die een heel eigen opvatting heeft over werktijden, rekening houden met een ander en in een team functioneren. Deze Johnny zit daar op onze kosten voor 150 euro per dag. Die gaat zaterdag lekker naar huis en kan vanwege andere verplichtingen helaas niet terugkomen op het moment dat de bouw weer hervat zal worden. Daar zijn we dus mooi van af.

En verder? Poop gaat dit weekend met Hubert balk-voor-balk na wat er nu wel en wat er niet is. Volgende week stond sowieso onze meivakantie in Frankrijk gepland, en die laten we gewoon doorgaan. Poop kan goed verder in de kelder, en ik kan met mijn beste Frans een tour langs de houtzagerijen maken om te kijken of iemand ons 26 rondins kan leveren. Dat komt dan wel weer goed uit...