De eerste sneeuw is al weer gevallen!

Deze veelbelovende foto ontvingen wij vandaag van Gerard en Brigitte. Het gaat goed met de winter op La Montagne. 's Nachts vriest het al 13 graden!
Met de natuurontwikkeling op de Ceuze gaat het ook voorspoedig; laatst heeft een roedel van 7 wolven de schaapsherder met kudde en al van de berg af gejaagd...

'Toujours la toit, c'est une passion'

'Hoe gaat het met het dak?' is een soort standaardbegroeting bij ons op de berg. Zeker nu de sneeuwhoeveelheden elk jaar lijken toe te nemen. Onze bovenbuurman merkte droog op dat aan het dak werken, een plaatselijke passie is.

Al in het voorjaar hadden we geconstateerd dat onze nokpannen ook deze winter niet ongeschonden door waren gekomen, en dat Poop nog vóór het nieuwe sneeuwseizoen omhoog moest voor herstelwerk. Door de vorig jaar geplaatste sneeuwhaken, waren de gewone pannen goeddeels intact. Maar bij de nok aangekomen bleek de ravage nog veel groter dan van tevoren ingeschat. Het aantal bestelde pannen was onvoldoende, maar gelukkig lagen her en der bij lotgenoten nog reservepannen die Poop kon gebruiken. En wat er daarna nog mankeerde, kluste hij weer heel met een onverslaanbare combinatie van kit en ducktape. Dat houdt wel weer een wintertje. En Poop heeft zijn geheime wapen ingezet: de pur-spuit. Zeven bussen pur heeft hij leeggespoten onder de nokpannen, en de verwachting is dat dit de druk beter verdeelt en dat de pannen het zullen houden.

Volgens Gerard en Brigitte heeft de plaatstelijke weerprofeet voor komende winter een hoeveelheid sneeuw voorspeld die die van vorig jaar zal evenaren, dus we zullen meemaken of dit nu gaat werken.

Een ander dakdingetje was het weer rechtkrijgen van de ondersteuning van de nok aan de zuidkant. Poop heeft deze zomer de hele ondersteuning van de noordkant verbeterd, maar zag daarbij dat de voorzijde ook nog niet geheel pluis was. Zoals al eerder gezegd, heeft onze Franse kelderbouwer zijn opdracht om een goed fundament voor de drie steunpalen te storten, niet al te perfectionistisch uitgevoerd. MEt als gevolg dat de hele middenpaal begon te verzakken.

Toen Poop aan het uitgraven sloeg, ontdekte hij dat er in plaats van de afgesproken halve meter, slechts 20 centimeter beton was gestort, en ook maar ten dele op de juiste plek.

Aan de slag dus. Het dak werd opgekrikt met twee kriks, de steunzuil ontmanteld, de betonplaat uitgegraven, het gat uitgediept, nieuw beton gestort, nieuw zuiltje er op, zuiltje volgestort, en de paal er weer met draadeinden op bevestigd.


Met het krikken van het dak had Poop van de zomer al ervaring op gedaan en de hele klus liep gesmeerd.

Maar er waren ook leúke klussen. Klussen waar we al jaren naar uitgekeken hebben. Zoals het ophangen van de lampen in de keuken en het inrichten van de grote logeerkamer in de kelder.




En er was tijd voor buitenspelen. De herfst is dé tijd om stevige wandelingen te maken. Niet te warm en nog geen sneeuw op de paden.

Gelukkig was het prachtig herfstweer en konden we genieten van al het moois dat we daar zo maar onder handbereik hebben. Overigens in alle varianten: zonnig, zacht, koud, winderig en zelfs met eerste-sneeuw.



De kinderen hebben zichzelf wederom overtroffen op de bergpaden en hebben weer net zo genoten als wij.



En nu breekt onze 'poolwinter' aan; pas over 4 maanden mogen we weer...

Klik hier voor al onze hefst-2010-foto's

Intermezzo

Nadat we in 2006 de grond hadden gekocht en in 2007 het hout voor de hut hadden besteld, kochten we als logische vervolgstap maar vast de lampen voor in de keuken. Een buitenkansje van wit porselein met blauw koeiendecor, waarvan we spijt gehad zouden hebben als we het hadden laten liggen... Gelukkig hebben ze gevieren de opslag en alle verplaatsingen overleefd en zijn we nu toe aan installatie. Maar... we hangen ze natuurlijk niet gewoon aan het plafond!

De afgelopen weken is Poop lekker aan de slag gegaan met het montagnarde armatuur.
Natuurlijk een eigen ontwerp dat in onze polderwerkplaats is gerealiseerd.


Het geheel is uitgevoerd in larikshout dat zowaar bij onze buurt-Gamma verkrijgbaar was.

Let op het fijne uitgesneden hartje; een thema dat op meerdere plekken terug komt in ons interieur, wat overigens heel normaal is in een montagnarde blokhut.

Voilá, het resultaat. Donderdag zetten we weer koers richting De Berg en zullen we ze installeren.

Verder staan er nog wat kleinere klussen op het programma zoals het plaatsen van de tussendeuren in de kelder en het in gebruik nemen van onze definitieve voordeur. De laatste is ook een "echte Poop" van balkenhout.

En dan rest er nog een serieuze hersteloperatie onder de veranda. Poop zal met Gerard de middenpaal rechtzetten. Deze steunt nu op een verkeerd gestorte betonplaat die langzaam wegzakt. Volslagen prutswerk van onze moitiee-moitiee-kelderbouwer Perez. Als je iets goed wil doen moet je het Poop laten doen, zucht.

Maar goed, we hebben er weer heel veel zin in en zullen natuurlijk verslag doen van de geboekte resultaten en het genoten hutgeluk!

De Laatste Grote Klusvakantie

Dit was de laatste keer. Van af nu doen we (en met 'we' bedoel ik natuurlijk Poop) alleen nog maar iets klusserigs, als we verder niets te doen hebben. Ons huis is af genoeg.

Wat heeft de zomer van 2010 opgeleverd?
Om te beginnen is onze badkamer betegeld en is het bad voorzien van een spatscherm. Het feit dat we niet langer in een tent van douchegordijnen douchen, werkt beslist comfortverhogend.

In de kelder is de familiesuite gerealiseerd: een grote tweede slaapkamer, waardoor we supersize gezinnen -waar onze naaste omgeving van vergeven is- makkelijk kunnen herbergen.
We hebben nu een comfortabele ouderslaapkamer, en een aanpalende kamer met een groot tweepersoons bed en twee eenpersoonsbedden.

Twee jaar geleden besloten we tijdens de bouw om één laag balken achterwege te laten, om reserve balken te hebben voor eventualiteiten(met de kennis van toen een logische vrees). Het grootste deel daarvan is onaangesproken gebleven, en lag nog altijd onder een vrolijk knalgroen zeiltje voor ons huis op een bestemming te wachten. Die is nu gevonden in de vorm van de lange muur van de familiesuite. Een superleuke timmerklus en een prachtig resultaat!

Voor de bouw van deze kamer én voor de assistentie bij het aanbrengen van extra steunbalken aan de achterzijde van het huis, hebben we Ronald ingeschakeld. Ronald die vanaf de eerste balk bij de bouw betrokken is geweest en met wie Poop bijzonder graag klust.

Ronalds vakmanschap kwam goed van pas bij het plaatsen van twee betonnen poeren om de balken op te laten rusten, het metselen van een keermuur aan de noord-west kant en voor het samen plaatsen van de eigenlijke steunbalken.


De balken waren een lang gekoesterde wens van Poop. Eigenlijk vanaf het moment dat hij het geleverde hout inspecteerde en constateerde dat de nokbalken geen van allen doorliepen. Maar ja, er waren nogal wat andere details die om voorrang streden zoals het plaatsen van ramen, een badkamer en een keuken.

Nu we deze winter drie maanden lang een metertje sneeuw op het dak hebben gehad, zie je dat het zwaar overstekende dak aan de achterzijde licht begint door te buigen. Hoog tijd voor extra steun dus. Mede dankzij de krik van Piet waarmee het dak omhoog kon worden gebracht, en zorgvuldig meten, hakken en zagen door Poop en Ronald, viel deze klus nu eens absoluut niet tegen.




De benodigde balken hadden we gelukkig voorhanden en het resultaat is wonderschoon. Het ziet er uit alsof het altijd zo is geweest.

Ook een enorme verbetering is de nieuw verkregen orde op ons lotje. Om ons huis lagen verspreid grote en nog grotere stapels met bouwhout, resthout, afvalhout en hout-waarvan-niemand-wist-dat-we-het-ook-nog-hadden. Nu de bouw van de balkenmuur en de realisatie van de steunpalen korte metten hadden gemaakt met de gifgroene puist-voor-ons-huis, werd het tijd om ook de rest weg te werken.



Gelukkig waren Reinier (broer van Poop) en Petra met gezin-en-vrienden, van harte bereid om een dagje te sjouwen en te zagen. Leve de afkortzaag, de cirkelzaag en de noeste arbeid. Nu hebben we dan een waarlijk keurig huis!


Tussen de bedrijven door was er gelukkig ook nog tijd om van de omgeving te genieten, en vermaakte ik mij sowieso enorm met de kids. Vakanties zijn een ijkpunt voor hun ontwikkeling, vind ik. Ze kunnen zich nu echt uren achtereen zélf bezighouden, lopen zonder (al te veel) gemor een hele etappe op eigen benen (zolang Poop niet in de buurt is voor een incidenteel ritje op de nek) en helpen maar wat graag mee met het geklus.



En als kers op de taart had ik ook nog een uitje-voor-mijzelf toen ik met schoonzus Petra en vriend Jan de Pic de Bure overschreed naar Joue du Loup. 1000 meter omhoog en 1100 meter naar beneden. Hulde aan onszelf en wat een prachtige tocht!



In oktober gaan we weer en dan is het ook voor Poop echt vakantie.

Klik hier voor alle foto's van onze kluszomer

Keuken, check!

Hij zit er in en alles doet het. Poop heeft zijn meesterproef afgelegd en een staaltje timmermanswerk geleverd waar menig artisan een puntje aan kan zuigen.

Het was al met al nog een heel gepruts en gedokter om alle elementen in elkaar te zetten. Vergeet Ikea-achtige systemen waarbij je een aantal planken en balken in elkaar schroeft. Poop's design lijkt eerder op het Kratje van Escher. Alleen hij kan er wijs uit worden (en soms ook hij niet). En het resultaat is er naar.

Het project begon met het in elkaar zetten van de voorbereide elementen en het in positie brengen van het aanrecht. Een klus waar we jaren naar uitgekeken hebben en die uiteindelijke met behulp van buurman Gerard werd geklaard. Net zoals het naar binnen hijsen van het Falcon fornuis. Hulde en dank aan zijn adres want zowel de aanrecht elementen als het fornuis wegen elk ruim honderd kilo, en zijn bepaald niet voorzien van handige til-grepen.



Maar de grootste uitdaging was het in huis krijgen van de juiste spullen voor de aansluiting van het fornuis op een butagasfles in de kelder. Een onderneming die natuurlijk weer in talrijke etappes uiteenviel waarbij we geleerd hebben dat: Franse leidingen 14 mm zijn terwijl in Nederland alles 15 mm is, een reduceerventiel voor een caravan niet in huis mag worden gebruikt, een reduceerventiel dat wel in huis mag worden gebruikt op de fles zit en dat wat in de caravan mag worden gebruikt op de muur zit, je dan dus weer een andere slang nodig hebt, je bij Andrety nauwelijks parkeerplaats vindt midden op de dag, de zaak ondanks zijn waanzinnig lage serviceniveau en absurd hoge prijzen toch heel goed loopt, dat Poop er uiteindelijk zelf uitkomt, en dat het dus gewoon -net als alles- voor elkaar komt. Ik kan uit mijn dak met mijn vijf-pits gasfornuis.

Klustechnisch was de vakantie dus een enorm succes. Weertechnisch wat minder. Jammer van het biertje-in-de-tuin aan het eind van de klusdag, maar gelukkig was er nog genoeg ruimte voor gekeutel om het huis en stoere trips.


Vooral toen we het iets verder van huis gingen zoeken in de Ardeche en in de Provence. In de Ardeche bezochten we een lang gekoesterde wens van de jongens: een echte donkere grot; de Aven Marzal. Een gat in de grond van 126 meter diep (!). Een aanrader voor mensen zonder claustrofobie of dieptevrees.

Wij vonden het in elk geval erg leuk, en de jongens helemaal; niet in het minst vanwege de aanpalende 'dino-dierentuin'. Een wandeling langs de Ardeche smaakte naar meer. Hier komen we terug.

Een evengroot succes was onze afdaling in de Gorges du Verdon, in de Provence. De grootste kloof van Europa heet weliswaar Grand Canyon, maar doet vooral denken aan de Canyon van Zion (voor wie dat wat zegt, anders een aanrader voor wie er nog nooit is geweest).


Het hoogtepunt bestond uit een hike door een aantal tunnels die werkelijk pikkedonker waren. We kregen toestemming van een Frans gezin-met-ledlampjes om in hun kielzog te opereren en zo schuifelden we in het duister door de Gorge. Af en toe waren de tunnels onderbroken en stond je knipperend in het zonlicht midden in de Canyon. Een spannend stuk met kabels maakte de ervaring helemaal áf.



Weer een zeer geslaagde vakantie waarin we veel hebben gedaan en veel is bereikt. En over vijf weken mogen we weer!


Kijk hier voor alle foto's van de meivakantie